KİRACININ ÜZERİNE YIKACAKLARDI AMA…

Geçtiğimiz günlerde ekranıma düşen bir haber…

“Ev sahipleri dikkat!

Meclis'e sunulacak yeni kanun teklifi ile evini kiraya veren ev sahiplerine yüzde 20 stopaj zorunluluğu getirilecek.

Halihazırda yalnızca işyeri kiraları için uygulanan stopaj uygulamasının konutlar için geçerli olmasıyla birlikte ev sahipleri, elde edecekleri yıllık kira gelirinin 47 bin lirayı aşan kısmı için yüzde 20 oranında vergi ödemek zorunda kalacak.”

Daha ilk cümlesini görünce hemen kaynak olan haber sitesine gittim.

Haberin tamamını okuyunca canım epey sıkıldı.

Pratikte ev sahibini ilgilendiriyor gibi görünen bir kanun teklifi aslında kiracıların yükünün artmasına sebep olabilirdi. Yani bu bedel zaten yüksek olan kira fiyatlarına yansıyabilirdi.

Bu düşüncelerle konu hakkında hemen bir köşe yazısı yazmak istedim.

Oturmuş epey de bir yazmışken, tablo bir anda değişti ve telefonuma yeni bir bildirim daha geldi.

Bu kez kaynağı Hazine ve Maliye Bakanlığı idi.

Biraz önce yayınlanan yüzde 20 stopaj zorunluluğu haberi bakanlık tarafından yalanlanmıştı. Yani birçok güvenilir (!) haber sitesinde gördüğüm bilgi, gerçekte yoktu.

Vatandaşın haber almasını sağlayan o güvenilir (!) haber sitelerinin manşetlerini süsleyen ve aynı zamanda sosyal medyada dakikalar içerisinde ana sayfamda akan haber yalandı.

Üstelik birkaç cümlelik yalan haber, milyonların zihninde gerçeklik etkisi yaratmıştı bile.

Herkesçe yorumlar yapılmış, yargılar dağıtılmıştı. Ve belki de bu açıklamayı görmesem bende bir gazeteci olarak o haberlere inanıp yazımı yayına verecektim!

İşte günümüzün kritik eşiği de bu!

Bugün, ‘biz en doğru en gerçekçi haberleri yapan gazeteciyiz’ diye naralar atan o siteler, aslında toplumun gerçek haber alma algısının altına dinamiti de koymuş durumdalar…

Evet sosyal medya bilgi çöplüğüne dönüştü, anasayfada akan bilgilerin neredeyse yüzde 70’i 80’i yalan yanlış bilgilerle dolu, ama asıl büyük tehlike, kurumsal medyanın da aynı bataklığa saplanması…

Haberciliğin sanal ortama kaymasıyla birlikte, ‘haberi ilk ben verdim’ yarışına girmek için gerçek habercilerde asparagasa düşerse, bu çöplüğü kim temizleyecek?

Sıradan bir vatandaşın beyninde oluşan güven erozyonunun faturasını kime keseceğiz?

Hatrı sayılır medya organlarının bu girdabın içine sürüklendiğini görmek beni gerçekten huzursuz ediyor.

Ki bundan 5-6 yıl sonrasını tahayyül edemiyorum.

‘Haberi biraz daha bekletelim. Doğruluğunu bir soralım’ diyecek mantalitede olan gazeteciler bir bir sahneden çekildi.

Ulusal medyadaki en prestijli haber siteleri bile en hızlı haberi kim girerse onun eline bırakıldı.

Artık yalanla gerçek arasındaki sınır kurşun kalemle çizilmiş gibi silik…

Dün güvenilir dediğimiz, bundan 70 yıl önce kurulan bir gazete bile bu sınırın tam ortasında kaldıysa vay halimize…

*Bu yazı Konya Sürmanşet Gazetesi'nde yayınlanmıştır.